- wymawianie
- сущ.• выговор• произнесение• произношение
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wymawianie
Смотреть что такое "wymawianie" в других словарях:
tabu — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n ndm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} funkcjonujący w wielu religiach pierwotnych zakaz dotykania bądź wymawiania imion (nazw) pewnych osób, zwierząt, rzeczy, także dokonywania pewnych… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
artykulacja — ż I, DCMs. artykulacjacji; lm D. artykulacjacji (artykulacjacyj) 1. jęz. «ruchy narządów mowy powodujące wytwarzanie głosek; wymawianie głoski» ∆ Miejsce artykulacji «miejsce największego zbliżenia narządów mowy przy artykułowaniu danej głoski» 2 … Słownik języka polskiego
ceregiela — ż I, DCMs. ceregielali; lm D. ceregielali zwykle w lm «zbyteczne, konwencjonalne grzeczności, ceremonie, wymawianie się, wysuwanie nieistotnych skrupułów, zastrzeżeń; certowanie się» Zbędne ceregiele. Zrobić coś po długich ceregielach, z wielkimi … Słownik języka polskiego
certacja — ż I, DCMs. certacjacji; lm D. certacjacji (certacjacyj) zwykle w lm, pot. «nieszczere wymawianie się od czegoś; certowanie się, droczenie się» Zgodzić się na coś po długich certacjach. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
diereza — ż IV, CMs. dierezazie; lm D. dierezaez 1. jęz. «znak graficzny w postaci poziomego dwukropka nad drugą samogłoską dyftongu, sygnalizujący oddzielne wymawianie każdej samogłoski» 2. lit. «w metryce klasycznej: zbieżność granicy stopy z granicą… … Słownik języka polskiego
fonacja — ż I, DCMs. fonacjacji, blm jęz. «wydawanie głosu przez człowieka, wymawianie dźwięków mowy» ∆ Fonacja naturalna «wydawanie głosu z udziałem krtani oraz jamy ustnej, nosowej (wraz z zatokami przynosowymi) i gardłowej, jako rezonatorów» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
korowód — m IV, D. korowódwodu, Ms. korowódwodzie; lm M. korowódwody, D. korowódwodów 1. «grupa osób posuwających się jedna za drugą pojedynczo lub parami; pochód, orszak, zwłaszcza taneczny; szereg osób trzymających się za ręce» Korowód taneczny. Korowód… … Słownik języka polskiego
syk — m III, D. u, N. sykkiem; lm M. i «głos przypominający przeciągłe wymawianie spółgłoski s; syczenie» Syk parowozu. Syk płomieni. Syk węża … Słownik języka polskiego
zmiękczyć — dk VIb, zmiękczyćczę, zmiękczyćczysz, zmiękcz, zmiękczyćczył, zmiękczyćczony zmiękczać ndk I, zmiękczyćam, zmiękczyćasz, zmiękczyćają, zmiękczyćaj, zmiękczyćał, zmiękczyćany «uczynić coś miękkim, miększym; pozbawić twardości, sztywności»… … Słownik języka polskiego
artykulacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. artykulacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wymawianie głosek; ruchy narządów mowy podczas wymawiania głosek {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ceregiele — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. ceregieleli {{/stl 8}}{{stl 7}} sposób zachowania przesadnie grzeczny, układny, sztywno trzymający się zwyczajowych (konwencjonalnych) form; także utrudniające proste załatwienie jakiejś sprawy konwencjonalne … Langenscheidt Polski wyjaśnień
